Alfa Romeo, piyasadaki çoğu rakipten farklı bir şey yapmaya çalıştı ve terimin otomotiv sözlüğüne girmesinden çok önce 33 serisi için bir crossover versiyonunu tanıttı.
İtalyan markası dört tekerlekten çekiş sistemlerinde yeniydi, ancak yine de karlı yollarla ve diğer kaygan yüzeylerle iyi başa çıkabilecek bir araç sunmaya çalıştı. Çoğu 4x4 aracın yerden yüksekliği daha yüksek olduğundan, otomobil üreticisi otomobili asfaltsız yollarda daha yetenekli hale getirmek için bir kaldırma kiti ekledi.

İtalyan otomobil üreticisi, Alfa 33’ün Giardinetta (Station Wagon) versiyonunu geliştirmek için Pininfarina ile çalıştı. Hatchback kardeşinden 13 cm (5.1”) daha uzundu ve bagaj alanı üzerinde genişletilmiş bir çatıya sahipti. Hala kama şeklindeydi, ama bu o zamanlar için doğruydu. Otomobil üreticisi, arka kapılar ve eğimli D sütunları arasındaki yan alanları kaplayan üçüncü pencere setini ekledi. Bir dizi siyah plastik pervaz, karoserin alt tarafını taş parçalarından, çalılardan ve alışılmış alışveriş arabalarından korudu.

İçeride, araba normal Alfa 33’e benziyordu. Üç kollu bir direksiyon simidi ve dar, düz tasarımlı bir gösterge paneli vardı. Önde, aralarında küçük bir iletim tüneli ile ayrılmış iki yetişkin için yer vardı. Öte yandan o tünel, otomobilin arkada üç yolcuyu rahatça barındırmasını engelledi.

Kaputun altına, Alfa Romeo, Torsen merkez diferansiyelli dört tekerlekten çekiş sistemine eşleştirilmiş 1.5 litrelik bir motor yerleştirdi. Ama motor çok küçüktü ve araba onun için çok ağırdı. Bu da büyük yakıt tüketimine neden oldu. Daha sonra Alfa Romeo, dört tekerlekten çekiş sistemi ile Giardinetta’yı düşürdü.